Maand 1

| Verder >

Welkom stoere jongen

“Liefde, zo mooi en zo fijn…
Nog meer liefde om te delen.”

“Ik was hun eerste wonder, nu hebben papa en mama een tweede donder!”

Naud Mulder
23 januari 2022 | 06:19 uur | 3710 gr | 52 cm
Martini Ziekhuis

De dag dat ik geboren werd:

Het is zaterdagavond 22 januari. Papa ligt al lekker te slapen. Mama is vrij onrustig en is loopt van de woonkamer naar de slaapkamer en eer terug. Rond 01:30 wordt papa wakker en hoort dat mama beneden aan het bellen is met het Martini Ziekenhuis. De vliezen zijn gebroken en mama heeft ook lichte weeën gevoeld. Bij het Martini Ziekenhuis willen ze graag dat we toch gelijk komen. Papa maakt je grote zus wakker en belt opa Kees en oma Corrie. Het duurt even voordat ze opnemen. Mama pakt alle tassen bij elkaar. Lianne krijgt snel een jas en schoenen aan en we rijden rustig naar Vinkhuizen toe. Opa en oma staan ons al op te wachten om Lianne op te vangen. Na een snel afscheid rijden we verder naar het Martini Ziekenhuis. Daar zijn we rond 02:45. De weeën vallen mee. Mama wordt aan de apparatuur gelegd en de weeën zijn goed te zien. De verloskundige geeft aan dat er 1 cm ontsluiting is. Dat gaat een lange nacht worden! We zijn allebei moe. Mama besluit even lekker te gaan douchen en papa duikt in z’n boek die hij heeft meegenomen. Tijdens het douchen beginnen de weeën toch heftiger te worden. Na het douchen kijkt de verloskundige nog een keer en blijkt er al 7 centimeter ontsluiting te zijn. Het is rond half 6 in de ochtend. Zowel de verloskundige als de verpleger blijven in de kamer en beginnen met de voorbereidingen. Papa weet genoeg; “Het gaat nu heel snel gebeuren.” Rond kwart voor 6 beginnen de persweeën. Op het einde wordt het nog heel spannend. Je bent een zogenaamde “sterrenkijker”. Je hartslag geeft aan dat je het zelf ook niet heel fijn meer vindt. De verloskundige belt voor back-up. Mama begint flink te persen en de verloskundige zet een knip. Daar ben je dan om 06:19. Je wordt bij mama op de buik gelegd en bent behoorlijk aan het brullen. Je hoeft gelukkig niet onderzocht te worden en mag lekker bij mama op de borst blijven liggen. Papa knipt uiteindelijk de navelstreng door. Na een kleine controle of alles functioneert wordt je weer bij je moeder gelegd. Wat zijn we blij jou te zien! De verloskundige moet bij mama nog even wat hechtingen zetten. Papa kleed je ondertussen aan. Maatje 50 blijkt toch iets aan de krappe kant. Dus maar een maatje groter. Rond 11 uur mogen we al naar huis en bellen snel opa en oma. Rond half 12 zijn we thuis en om 12:00 staan opa en oma met Lianne voor de deur.

Ons gezinnetje is compleet!

Mijn eerste week:

Na de bevalling mochten we al snel naar huis. We zijn lekker thuis met elkaar. Voor Lianne is het allemaal nog even wennen. Je grote zus kijkt de kat een beetje uit de boom en houdt zich perfect aan de coronamaatregelen. Ze houdt minimaal 1,5 afstand. De kraamzorg staat dezelfde dag om 13:00 uur al op de stoep om ons mee te helpen. Ondanks dat je ons tweede kindje bent, is alles “nieuw”. We treffen het met de kraamzorg. Hinke helpt ons op alle fronten. Mama vindt haar eigen herstel iets tegenvallen. De wond is pijnlijk en vanwege ijzertekort is mama ook een beetje moe. Ondanks de ongemakken, gaat het goed met mama. Het is een schril contrast met wat ons 2,5 jaar geleden is overkomen. Eerlijk is eerlijk papa en mama vinden het best ook wel spannend. Lianne werd 24/7 in de gaten gehouden door apparatuur en artsen. Nu moeten we het gelijk als gezinnetje doen.

De verloskundige komt ook aantal keren langs. De hielprik en gehoortest worden bij je afgenomen. Je bent goedgekeurd volgens de apparatuur. Beide opa’s en oma’s komen uiteraard langs en je maakt ook deze week al kennis met je oom Marco en tante Claudia en je twee nichtjes Fabiënne & Philou. Zij willen je allebei heel graag even knuffelen. Dit geeft je grote zus ook een soort ven duwtje in de rug.
Ook je andere oom Jacob en tante Marian en je nichtje Fay komen deze week langs. Lekker knuffelen met de familie.

De kraamzorg is er voor het laatst. We moeten het nu met z’n vieren gaan doen en dat lukt ons goed. Papa en mama kampen met een klein te kort aan slaap, maar dat mag de pret niet drukken. We sluiten de week af met een wandeling met ons vieren. Het weer is eindelijk weer iets beter geworden en we zijn allemaal wel toe aan een frisse neus.

Je begint weer wat te groeien. Je weegt nu 3650 gram en bent 51 centimeter.

Mijn tweede week:

De eerste week dat we als gezin echt alleen zijn. Iedereen moet nog een beetje wennen. Je grote zus moet helemaal nog even wennen. Het is een beetje vreemd zo’n klein schepseltje in huis die ’s morgens vaak ook nog bij papa en mama in bed ligt. Lianne zoekt wel steeds meer toenadering. Ze geeft je voor het eerst een kusje en ze houdt het flesje vast bij het voeden. Je ligt ook voor het eerst op schoot bij je grote zus. Papa is deze week voor het eerst weer aan het werk gegaan. Het weer zit niet echt mee in deze periode, maar het lukt ons op een droog moment ook een rondje te maken met de kinderwagen. Met mama gaat het steeds beter. Ze heeft nog wel last van de wond. Ze is een beetje onzeker af en toe. Dit is heel begrijpelijk per slot van rekening is het ook allemaal nieuw. Met de borstvoeding gaat het iets minder. Mama haar productie is iets afgenomen. Je begint zelf ook een beetje te klieren met de borst. Je valt in verhouding iets teveel af en in samenspraak met het consultatiebureau gaan we ook over op kunstvoeding. Je moet immers wel groeien. Begin van de week ben je 3480 gram. Aan het einde van de week gelukkig weer 3661 gram. Mama doet er alles aan om de melkproductie weer op gang te krijgen. Je bent nu om de 3 uur wakker voor een voeding. In de nachten houdt dit in dat je rond 00:30, 03:00 en 05:00 uur wakker bent. Aan het einde van de week hebben we ook ons eerste “uitje”. Je tante Marian is jarig en we gaan lekker op verjaardagsvisite. Het gaat allemaal erg relaxed.

Mijn derde week:

| Verder >