Zomer 2018: Sangatte (F)

Gepost op 03/08/2018 door Ricardo

Sangatte (F) 11 juli – 15 juli 2018

Dag 3

Eerst ontbeten en toen de auto weer ingepakt. Bij het starten was het al snel duidelijk. De rit naar de garage moest gebeuren. Bij Garage Universel konden we direct terecht. Het was snel duidelijk de uitlaat was weer losgegaan. Na wat laswerk was de minicamper weer geruisloos en kon de reis richting Sangatte (net boven Calais) verder gaan. Een ritje van amper 150 km. Goed te doen. Het was bewolkt dus over de hitte hoefden wij ons geen zorgen te maken. Rond kwart over 12 reden we de camping op. Camping des Mottes Black (camping de zwarte motten) je moet er maar opkomen. Een fijne camping en de plaatselijke huisdieren stond ons al op te wachten. Gelijk de tent opgezet en met de fiets de omgeving verkend en besloten om richting De Cap Blanc Nez te fietsen. Een behoorlijk trip op de fiets, zeker als je de toeristische route pakt waar een mountainbike geen overbodige luxe was geweest. We hebben het gehaald. Al met al een mooie tocht en eenmaal daar aangekomen meer dan waard. Schitterende kliffen!

De zeemeeuwen waren goed aanwezig. Op de steile kliffen tal van nesten. We hadden geluk het was eb dus het water was erg ver weg. Bij vloed kun je er amper lopen zoals we nog zouden merken de komende dagen.

Met een flinke klim weer in het vooruitzicht zijn we weer op de fiets gestapt en hebben op de camping pasta gekookt. Lekker simpel, maar oh zo lekker. ’s Avonds hebben we in de “bar” van de camping Kroatië – Engeland gekeken. Helaas voor de vele Engelsen op de camping won Kroatië.

Dag 4

Om stipt 9 uur werd er getoeterd op de camping en jawel, de bakker stond voor de deur. Heerlijk ontbeten met verse croissants en chocolade broodjes. Onze dag kon niet meer stuk. De avond ervoor besloten om richting Calais te fietsen. Vlakbij de Eurotunnel zit een heel groot winkelcentrum. Hier zijn we een paar uur zoet geweest. Vanuit daar zijn we verder gegaan naar Calais. Een stadje van vergane glorie als je het ons vraagt. Het stadhuis bezocht en de vuurtoren beklommen. Ook nog een museum bezocht in een voormalige bunker uit de tweede wereldoorlog. Via de Lidl terug gefietst. Het eten bleek toch iets anders te smaken dan Esther verwacht had. Voor ons is de Franse taal niet onze tweede. Het bleek dus dat we aardappelen met eend hadden gekocht.

Na het eten zijn we nog even over het strand gewandeld. De ferries gaan hier af en aan richting Engeland.

Dag 5

Rond half 9 wakker geworden. Lekker uitgeslapen! De bakker stond uiteraard weer om 9 uur voor de tent met de auto en weer heerlijk ontbeten met verse broodjes. Rond half 11 op de fiets gestapt om km te gaan maken. Cap Gris Nez stond op de planning. Een trip van ongeveer 19 km. Helaas heeft Google weinig verstand van fietsen dus de laatste 3 km hebben we maar gelopen. Ook hier weer spectaculaire vergezichten. Engeland was duidelijk zichtbaar. Onze fietsen stonden uiteraard nog een aantal km’s terug bij het strand, echter wilden we ook Batterie Todt bekijken een paar km verderop. Een extra wandeling dus. Batterie Todt is deels gerenoveerd en geeft je een goed beeld van deze Duitse batterijen langs de Atlantikwall. Na ons bezoek moesten de fietsen weer opgezocht worden. Een flinke wandeling. Op de terugweg bij de plaatselijke Spar enkele boodschappen gedaan en bij de camping genoten van patat van de patatboer die zich op de camping had uitgestald. Na het eten zijn we nog even over het strand heengelopen.

Dag 6

De laatste dag in Sangatte. Uiteraard weer genoten van de verse broodjes als ontbijt. Rond 11 uur zijn we richting strand gelopen om ipv via de weg nu langs het strand naar Cap Blanc Nez te lopen. Best wel een spannende wandeling. Het werd langzaamaan vloed dus het strand werd alsmaar kleiner en kleiner. Daarnaast moesten we ook behoorlijk wat over rotsen heen klauteren. Uiteindelijk kwamen we op tijd aan de andere kant van de klif en hoefde we dus geen zwemsessie te doen.

Op het strand een broodje gegeten en via de heuvel weer terug gelopen richting de camping. Onderweg bij de bakker nog tompoucen opgehaald en een speciaal biertje voor Esther. De rest van de dag hebben we op het strand genoten. Groot nadeel van kiezelstranden is wel dat de weg naar zee een pijnlijke ervaring voor je voeten is als je geen waterschoenen hebt. ’s Avonds stokbrood met bietensalade gegeten. Esther heeft na het eten nog even hardgelopen.